18 Μαρ 2017

ΑΛΕΞΗ ΠΕΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΛΕΞΗ: ΒΑΤΟΠΕΔΙ

Όσοι με γνωρίζουν πολιτικά γνωρίζουν και την δυσκολία μου να ενστερνιστώ την πολιτική του "εκσυγχρονισμού" της εποχής Κώστα Σημίτη. Μάλιστα υπήρξε και η εποχή με την πλέον χαλαρή σχέση μου με το ΠΑΣΟΚ. Οι ενστάσεις μου ήταν τόσο στην θεωρία του "εκσυγχρονισμού" αλλά κυρίως στον τρόπο που αυτή εκφράστηκε εσωκομματικά και κατά συνέπεια και στο κράτος. Ωστόσο δεν θα μπορούσα να μην αναγνωρίσω ότι την εποχή εκείνη η Ελλάδα υπήρξε πιο Ευρώπη από ποτέ. Έτσι απλά.
Άκουγα προχθές στη Βουλή τον πρωθυπουργό κ.Τσίπρα να απαξιώνει και να ισοπεδώνει την περίοδο εκείνη, με έναν τρόπο που κανείς άλλοτε δεν τόλμησε να κάνει. Γιατί το πολιτικό μας μένος έχει ή οφείλει να έχει και όρια. Στην ουσία υπερέβαλλε περιφραστικά το λεχθέν από τον κ. Καραμανλή, ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, "περί αρχιερέα της διαπλοκής". Τόση ήταν δε η ενοχή του κ. Τσίπρα από την πρωτόγνωρη ισοπέδωση, που δεν τόλμησε καν να κατονομάσει τον κ. Σημίτη.
Θα μπορούσα σε στιγμές κακίας να μην με ενοχλήσει τόσο πολύ η παραπάνω αναφορά. Δεν μπορώ όμως να μην την αντιδιαστείλω με την προ ολίγων ημερών αναφορά του κ. Τσίπρα στον κ. Καραμανλή εξάρωντας το ήθος του.
Γεμάτος σκάνδαλα ο Σημίτης. Ηθικός ο Καραμανλής.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες για τα σκάνδαλα της περιόδου Καραμανλή. Λαθροχειρίες στα στατιστικά στοιχεία, προσλήψεις από το παράθυρο, stage, κουμπάροι, Ζαχόπουλος, ;Όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν ξεχαστεί. Δέκα χρόνια πέρασαν. Ένα όμως μένει αξέχαστο. Και τους πόνεσε. Γιατί εκπαραθύρωσε -τον Παπά του Καραμανλή- τον Ρουσσόπουλο και έριξε την κυβέρνηση Καραμανλή. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Ο κ. Τσίπρας ως μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε τιμητής απέναντι στον κ. Καραμανλή σχετικά με το σκάνδαλο. Μάλιστα στελέχη του τότε ΣΥΡΙΖΑ, όπως η κ. Αμανατίδου, διεκδικούσε την πατρότητα της αποκάλυψης του σκανδάλου για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Από τότε και μέχρι σήμερα ακούσατε τον κ. Τσίπρα να κάνει έστω μια αναφορά στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. ΟΧΙ. Γιατί είναι αυτό που καίει τον πραγματικό εταίρο του (και όχι τον εμφανή που λέγεται Καμμένος), τον κ.Κώστα Καραμανλή. Μέχρι στιγμής οι θέσεις του Δημοσίου (ότι δηλαδή η Λίμνη και οι παραλήμνιες εκτάσεις ανήκουν στο Δημόσιο και όχι στη Μονή) έχει δικαιωθεί δικαστικά. Και όμως η λέξη Βατοπέδι δεν ακούγεται πουθενά. Γιατί πονάει την αποκατάσταση του καραμανλισμού, που αποτελεί και τον όρο της συμμαχίας Τσίπρα-Καραμανλή.
Αντί λοιπόν ο κ. Τσίπρας να επιδιώκει να μας εξηγήσει πώς οι offshore του σκανδάλου Τσοχατζόπουλου είναι οι ίδιες με τις offshore της Μονής Βατοπεδίου, ασχολείται με τον κ.Σημίτη. Και κάνει για ακόμη μια φορά τον κυνισμό και τον κομφορμισμό επάγγελμα. Γιατί δεν μπορείς να επαγγέλλεσαι την κάθαρση και να ξεχνάς να ονοματίσεις σκάνδαλα που έριξαν κυβερνήσεις.