19 Φεβ 2012

Και τώρα τί;

Εκ των πραγμάτων η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, μετά την αποχώρηση Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και την δημοσκοπική κατάρρευση, έχει μόνο δύο επιλογές. 
Η πρώτη επιλογή είναι το ΠΑΣΟΚ να οδηγηθεί σε μια διαδικασία εκλογικών εξαγνιστικών διαδικασιών τόσο στο εσωτερικό του όσο και σε επίπεδο εθνικών εκλογών, με στόχο να ξαναδυναμώσει και να πετύχει να εκφράσει και πάλι μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. 
Η δεύτερη επιλογή είναι να οδηγηθεί σε αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ επιδιώκοντας, με πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου, μέσα από μια ανοικτή πολιτική διεργασία μερικών μηνών, την ανασύνθεση του πολιτικού χώρου ανάμεσα στην μεταρρυθμιστική αριστερά και τις παρυφές του φιλελευθερισμού. Προϋπόθεση για την ανασύνθεση η αυτοδιάλυση γιατί σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση (και λόγω της σχετικής οργανωτίστικης παράδοσης αλλά και παλαιότερων όχι και τόσο ειλικρινών προσπαθειών σύνθεσης) το ΠΑΣΟΚ θα ηγεμόνευε σε κάθε πολιτική διεργασία, απωθώντας μεγάλο κομμάτι της αριστεράς. 
Αν το έλλειμμα του ΠΑΣΟΚ είναι έλλειμμα ηγεσίας, οργάνωσης, καθοδήγησης η πρώτη λύση είναι η απολύτως λογική. Αν η Ελλάδα χρειάζεται απλά καλύτερη οργάνωση και καθοδήγηση επίσης είναι η απολύτως λογική επιλογή. Αν η Ευρώπη χρειάζεται καλύτερη οργάνωση και καθοδήγηση και εν πάση περιπτώσει έχει πρόβλημα πολιτικής διαχείρισης και όχι έλλειμμα δημοκρατίας και συμμετοχής και πάλι μια προσαρμογή του ΠΑΣΟΚ σε τέτοια πλαίσια δίνει λύση. 
Αν όμως το έλλειμμα του ΠΑΣΟΚ είναι ο προσδιορισμός του σημείου που η ελληνική παράδοση και κουλτούρα συναντιέται με την ευρωπαϊκή της εμπειρία και οργανώνεται σε κοινωνικό και πολιτειακό επίπεδο σε όρια αποδεκτά και για τις δύο αυτές παραμέτρους με κύριο στόχο την ευημερία του ελληνικού λαού και αν πιστεύουμε ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν θα συντείνει στο να δημιουργηθούν εθνικά imperium αλλά πιστεύουμε στην αλληλεγγύη των ευρωπαίων πολιτών χάριν των πολλών, τότε η πρώτη επιλογή δεν μπορεί να είναι λύση. 
Η πρώτη επιλογή οδηγεί σε αργό και βασανιστικό θάνατο έναν πολιτικό φορέα ο οποίος αρνείται να αποδεχθεί να δει και να λειτουργήσει πέρα από τα όρια που έθεσε η μεταπολίτευση, σαράντα χρόνια πριν. Όλοι συμφωνούν ότι η μεταπολίτευση τελείωσε. Αν όμως τελείωσε η μεταπολίτευση τελείωσαν και τα κόμματά της. Κι αυτό οφείλουμε να το δούμε κατάματα, άσχετα αν μας πληγώνει η εικόνα της μετατροπής των οραμάτων του ελληνικού προοδευτικού κινήματος σε μίζες για δημόσιες συμβάσεις. 
Η πρώτη επιλογή είναι επιλογή της συντήρησης. Η δεύτερη επιλογή είναι επιλογή της προόδου, όπως θα έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

10 Φεβ 2012

Ανοικτή Επιστολή προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ

Προς: Τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου 
Κοινοποίηση: Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη 
                       Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Βασίλη Έξαρχο

Πρόεδρε, 

Επειδή η έκφραση της λαϊκής βούλησης δεν μπορεί να είναι και δεν πρέπει να είναι κατά το δοκούν. Δεν μπορεί να εξυπηρετεί μόνο την φιλοδοξία κάποιων απλώς να γίνουν πρωθυπουργοί έστω και για μια μέρα. Δεν μπορεί να είναι επιθυμητή όταν με χαρτί και μολύβι μετράμε τις βουλευτικές μας έδρες αλλά επί της ουσίας ο λαός να αποφασίζει μόνο δια μέσου της αυθεντίας των βουλευτών, των παλαιοκομματικών σκοπιμοτήτων και της κομματικής πειθαρχίας. 

Προτείνω: Σε κάθε περίπτωση που η χώρα οδηγηθεί πρόωρα σε εκλογές για την ανάδειξη του Εθνικού Κοινοβουλίου, παράλληλα να διεξαχθεί και δημοψήφισμα με το οποίο ο λαός θα αποφασίζει για την ευρωζώνη, για την εφαρμογή των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης-28ης Οκτωβρίου και την νέα δανειακή σύμβαση. Αν επικαλούνται κάποιοι την λαϊκή βούληση ας την έχουν αυθεντική και όχι κατά την δική τους ερμηνεία και αυθεντία. 

Με εκτίμηση

8 Φεβ 2012

Κοινοβουλευτικός Έλεγχος

Ανακοίνωση του Αν. Υπουργού Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας Σωκράτη Ξυνίδη

Παρατηρείται ένα μπαράζ δημοσιευμάτων ιδίως οικονομικών εφημερίδων σε βάρος της πολιτικής του Υπουργείου Ανάπτυξης, των υπηρεσιών και της ηγεσίας του. Τα δημοσιεύματα αυτά έχουν φτάσει μέχρι και στο σημείο να ερμηνεύουν τις αποφάσεις με βάση σενάρια διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιούν δε χαρακτηρισμούς περί αποτυχημένου υπουργού, προσωπικής του ήττας κλπ. Σε τοποθετήσεις δημοσιογράφων του οικονομικού ρεπορτάζ και μάλιστα παρουσία πολλών άλλων προσώπων, χρησιμοποιούνται εκφράσεις του τύπου «αυτός που κάνει τον Αναπληρωτή Υπουργό». 
Τι συνέβη και υπάρχει αυτή η έξαρση; Αυτό το πάθος; Τι μεσολάβησε τις τελευταίες μέρες και από την προ ημερών θετική υποδοχή που έτυχε η δημοσιοποίηση τόσο σημαντικών στοιχείων και δράσεων που αφορούν την αγορά, σήμερα καταλήξαμε στην απαξίωση των πάντων; 
Αυτό που συνέβη είναι η ενημέρωση ότι στο τεχνικό μνημόνιο έχει συμπεριληφθεί όρος για την κατάργηση της υποχρεωτικής δια νόμου δημοσίευσης των ισολογισμών των εταιρειών στις εφημερίδες. Το εάν έπρεπε ή δεν έπρεπε να υπάρξει αυτή η πρόβλεψη στο τεχνικό μνημόνιο με την τρόϊκα είναι ένα θέμα που χωρά πολύ συζήτηση και μπορούμε να την κάνουμε και δημόσια. 
Τη θέση του Υπουργείου επί της ουσίας όλοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι τη γνωρίζουν. Το να απαξιώνουν οι εφημερίδες πολιτικά πρόσωπα γιατί θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα από ενδεχόμενη εφαρμογή αποφάσεων με τόσο άμεσο και κυνικό τρόπο αποτελεί πρόκληση για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και τη λειτουργία του τύπου εντός αυτού.

3 Φεβ 2012

Κοινές ή Προνομιούχες

Ούτε που να το σκέφτονται κάποιοι. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει άλλη επιλογή από τις κοινές μετοχές. Δεν θα προλάβει να γίνει χαμός από τον κόσμο. Θα γίνει στην κυβέρνηση και στην Βουλή από εμάς τους ίδιους. Συνεννοηθήκαμε; Τέρμα τα καλαμπούρια και τα μπάϊ-πας στην τρόϊκα. Το συστηματάκι δεν θα ξαναστηθεί πάνω στα αποκαϊδια της χώρας.

2 Φεβ 2012

ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ;

Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου διενήργησε μια εκτεταμένη μελέτη για τη διαμόρφωση των τιμών σε ευρωπαϊκές χώρες και σε επώνυμα προϊόντα, προκειμένου να αποκτήσουμε στοιχεία για τη λειτουργία της αγοράς και των πολυεθνικών εταιρειών. Αυτά τα στοιχεία αναλάβαμε το ρίσκο να τα δημοσιοποιήσουμε στο ευρύ κοινό μέσω των δημοσιογράφων που κάνουν ρεπορτάζ στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου. Σήμερα λοιπόν παρατηρήθηκε το εξής σουρεαλιστικό(;) φαινόμενο. Οι δημοσιογράφοι συγκεκριμένης πρωινής εκπομπής να χρησιμοποιούν επιλεκτικά τα στοιχεία για να μας εγκαλέσουν ότι δεν κάνουμε αυτά που πρέπει για να προστατέψουμε τους καταναλωτές και να λένε «εγώ θέλω να βγει ο υπουργός και να πει ότι η τάδε οδοντόπαστα στην Ελλάδα πουλιέται ακριβότερα». 

Και διερωτώμαι. Αφού έχουν τα στοιχεία στα χέρια τους (τα οποία όπως προείπα χρησιμοποιούσαν κατά τη συζήτηση) τι τους εμποδίζει να αναφέρουν ποια επώνυμα προϊόντα και ποιες εταιρείες παρουσιάζουν αυτές τις μεγάλες αποκλίσεις; Γιατί δεν ενημερώνουν με όλα τα στοιχεία που τους περιήλθαν από τη μελέτη το καταναλωτικό κοινό, αυτοί που κατά τα άλλα κόπτονται για το συμφέρον των πολιτών; Μήπως γιατί όλοι αυτοί είναι οι βασικοί χρηματοδότες των διαφημίσεών τους;