14 Σεπ 2021

 

Ιεραρχία και Covid19

Άρθρο του Σωκράτη Ξυνίδη: Ιεραρχία και Covid19

Επικαιρότητα, Σκέψεις
14 Σεπτεμβρίου 2021
A+A-
EMAILPRINT
Άρθρο του Σωκράτη Ξυνίδη: Ιεραρχία και Covid19

Του Σωκράτη Ξυνίδη*

Έχω την τύχη να γνωρίζω εκ του σύνεγγυς τις απόψεις και τις πράξεις του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ξάνθης. Ακόμη στη ζωή μου είχα την τύχη να γνωρίσω τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και οι δύο θρησκευτικοί λειτουργοί επιβεβαίωσαν, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, τις κοινωνικές προσδοκίες στο θέμα της αντιμετώπισης της πανδημίας και της ανάγκης μαζικού εμβολιασμού του πληθυσμού. Μίλησαν και έπραξαν παραδειγματικά προς τους πολίτες. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος να είμαι απολύτως ικανοποιημένος από το μήνυμα της Εκκλησίας στην υγειονομική κρίση, τουλάχιστον ως πολίτης της Ξάνθης.

Όμως, κάθε μέρα, συναντώ ανθρώπους στην περιοχή, που μου δηλώνουν ότι δεν έχουν κάνει το εμβόλιο. Και ότι δεν πρόκειται να το κάνουν. Από τη συζήτηση με αυτούς ή την αναζήτηση της συμμετοχής τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή ρωτώντας φίλους τους, με λίγα λόγια από την καθημερινή κοινωνικότητα ενός μέσου πολίτη, επιβεβαιώνω ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των αρνητών του εμβολιασμού, είναι θρησκευόμενοι.

“Ο Αρχιεπίσκοπος και οι όποιοι φωτισμένοι Ιεράρχες δίπλα του, θα ορθώσουν πνευματικό τείχος στην προσπάθεια άσκησης επιρροής γεωστρατηγικών συμφερόντων, μέσω της πίστης των Ελλήνων Ορθοδόξων;”

Γιατί λοιπόν, ενώ η κεφαλή της Εκκλησίας με λόγια και έργα αντιμετωπίζει με απόλυτη ευθύνη και λογική το ζήτημα της αναγκαιότητας του εμβολιασμού, οι θρησκευόμενοι πολίτες δεν ακολουθούν την καθοδήγηση και τη συμβουλή των ανώτατων κληρικών, ιδίως όταν αυτή η καθοδήγηση αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της οργάνωσης της Εκκλησίας;

Μία εξήγηση είναι ότι ο Μητροπολίτης και ο Αρχιεπίσκοπος άλλα λένε δημόσια και άλλα πράττουν. Προσωπικά το αποκλείω. Άλλωστε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος βίωσε το δράμα αυτής της ασθένειας.

Η άλλη εξήγηση είναι, σωρευτικά, ότι οι συγκεκριμένοι Ιεράρχες, στους οποίους παραπάνω αναφέρθηκα, είναι μία ανομολόγητη μειοψηφία και εξαίρεση στην Ιεραρχία και ότι ο κατώτερος κλήρος δεν υπακούει στις κατευθύνσεις των Ιεραρχών αυτών. Το είπε άλλωστε (πιο καθαρά δε γίνεται) και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας που επέρριψε ευθύνες σε «ιερωμένους, οι οποίοι γίνονται αρχηγοί συμμορίας και μέσα από το facebook καθοδηγούν» και διερωτήθηκε «γιατί μέσα στην Εκκλησία να υπεισέρχεται οργανωτισμός τύπου εγκληματικής οργανώσεως Χρυσής Αυγής».

“Εκκλησίες ρωσικού ρυθμού χτίζονται από δωρητές, ηγούμενοι Αθωνικών Μονών φιλοξενούνται στη Μόσχα με τιμές αρχηγού κράτους, η Μονή Παντελεήμωνος στον Άθω αποτελεί προέκταση ρωσικού εδάφους”

Βέβαια γνωρίζουμε για το παλαιόθεν πρόβλημα της Εκκλησίας με τις παραεκκλησιαστικές οργανώσεις και τη λειτουργία τους, που αποτέλεσαν ανέκαθεν βαρίδιο σε κάθε προσπάθεια εναρμόνισης της πορείας της Εκκλησίας με τη σύγχρονη (;) ελληνική κοινωνία.

Επί πλέον τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στη βόρειο Ελλάδα, ασκούνται και πολιτικές επιρροές. Εκκλησίες ρωσικού ρυθμού χτίζονται από δωρητές, ηγούμενοι Αθωνικών Μονών φιλοξενούνται στη Μόσχα με τιμές αρχηγού κράτους, η Μονή Παντελεήμωνος στον Άθω αποτελεί προέκταση ρωσικού εδάφους, Έλληνες πολιτικοί, που απευθύνονται σε κοινό που αρέσκεται στο λαϊκισμό, αναδύουν τις ορθόδοξες καταβολές του ρωσικού και του ελληνικού λαού, που πρέπει να πορεύονται μαζί, επιχειρηματίες Ρώσοι ή Έλληνες της Ρωσίας αγοράζουν γη, επιχειρήσεις, υποδομές. Προφανώς υπάρχουν και πολλά άλλα που δεν υποπίπτουν στην περιορισμένη αντίληψή μου.

Τίθενται πλέον κάποια ερωτήματα:

Ο Αρχιεπίσκοπος και οι όποιοι φωτισμένοι Ιεράρχες δίπλα του, πριν ολοκληρώσουν πνευματικά ή βιολογικά τη διακονία τους, θα απαλλάξουν την χώρα από τον ολοκληρωτισμό του φονταμενταλισμού που αποπνέουν μεγάλα τμήματα του κατώτερου κλήρου με την καθοδήγηση των παραεκκλησιαστικού τύπου συνονθυλευμάτων και κάθε λογής αυτοαποκλούμενους «πνευματικούς»;

“Έλληνες πολιτικοί, που απευθύνονται σε κοινό που αρέσκεται στο λαϊκισμό, αναδύουν τις ορθόδοξες καταβολές του ρωσικού και του ελληνικού λαού, που πρέπει να πορεύονται μαζί, επιχειρηματίες Ρώσοι ή Έλληνες της Ρωσίας αγοράζουν γη, επιχειρήσεις, υποδομές”

Ο Αρχιεπίσκοπος και οι όποιοι φωτισμένοι Ιεράρχες δίπλα του, θα ορθώσουν πνευματικό τείχος στην προσπάθεια άσκησης επιρροής γεωστρατηγικών συμφερόντων, μέσω της πίστης των Ελλήνων Ορθοδόξων;

Διότι φοβούμαι ότι εάν δεν το πράξουν τώρα οι συγκεκριμένοι Ιεράρχες, για την επόμενη γενιά Ιεραρχών δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να το πράξουν. Η θρησκευόμενη Ελλάδα θα έχει διολισθήσει σε υποχείριο ορθόδοξων μουλάδων και σε όμηρο ρουβλίων. Και τότε η απομόνωση και η σύγκρουση με την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία θα είναι αναπόφευκτη. Και δεν αναφέρομαι στον οριστικό διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας σε πολιτισμένη συζήτηση πρωθυπουργού και Αρχιεπισκόπου, κάτι το οποίο προσωπικά επιθυμώ. Αναφέρομαι στον κίνδυνο διαρκούς συγκρούσεως των δύο κόσμων που -και η πανδημία- μας καταδεικνύει ότι υπάρχει στα σπλάχνα αυτής της κοινωνίας. Ενός κόσμου του παρελθόντος, ψευτοπατριωτικού, εθνικιστικού, φονταμενταλιστικού και συνομοσιολογικού  και ενός κόσμου του μέλλοντος δημοκρατικού, θεσμικού, ανεκτικού, προοδευτικού.

*Σωκράτης Ξυνίδης, Νομικός, πρώην Υπουργός

Οι απόψεις που δημοσιεύονται στο politicalbank.gr είναι προσωπικές και εκφράζουν τον συγγραφέα.

POSTED BY 

28 Δεκ 2020

ΤΙ ΤΡΕΜΕΙ Η «ΕΞΥΠΝΗ» ΔΕΞΙΑ

       Κι όμως η … «έξυπνη» δεξιά του κ. Μητσοτάκη επιδιώκει όσο κανείς άλλος να ξεχαστεί η δήθεν «καταστροφική» διαχείριση της οικονομικής κρίσης από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Όχι βέβαια γιατί «συμπάθησε» την επί δεκαετία καθυβριζόμενη διακυβέρνηση Παπανδρέου. Αν και χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί μεγάλο αριθμό στελεχών με προέλευση το ΠΑΣΟΚ, που αναδείχθηκαν από τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Αλλά γιατί κατανόησε αυτό που αδυνατεί να κατανοήσει (εν μέρει δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μου όπως θα περιγράψω) η πάλαι ποτέ παράταξη του ΠΑΣΟΚ. Ότι στην ιστορία οι πολιτικές ριζοσπαστικής αλλαγής της κοινωνίας που απέτυχαν, κάποτε, μετά από πολλά χρόνια, όχι απλά δικαιώθηκαν αλλά μυθοποιήθηκαν. Και αυτό είναι που τρέμει ο κ. Μητσοτάκης. Να μείνει στην ιστορία σαν η καίρια ιστορική στιγμή της χώρας η δημιουργία του μηχανισμού στήριξης προς την Ελλάδα. Και όχι ο δεδομένος δρόμος προς την επανάκαμψη της χώρας σε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, που ούτως ή άλλως θα συμβεί νομοτελειακά (κορωνοιού επιτρέποντος). Διότι η ιστορία της δεκαετίας έδειξε τον Παπανδρέου ως φταίχτη της φτωχοποίησης. Γιατί δεν έκανε εκλογές, γιατί δεν έκανε δημοψήφισμα, γιατί δεν πήρε δάνεια από τους εξωγήινους, γιατί, γιατί, γιατί. Η ιστορία της πενηντακονταετίας όμως θα αναδείξει ως κύρια στιγμή της χώρας την παραμονή της στο ευρώ και στις προοδευμένες ευρωπαϊκές χώρες. Κατ’ αντιπαραβολή θα απαξιώσει όσους ηλιθίως τη διακινδύνευσαν. Γιατί λοιπόν ο πολιτικός χώρος του πρώην ΠΑΣΟΚ δεν βλέπει αυτό που βλέπει η «έξυπνη» δεξιά; Μα γιατί πάντα οι τριγύρω βλέπουν πιο καθαρά αυτό που δεν θέλει να δει ο παθών. Ο πολιτικός χώρος του πρώην ΠΑΣΟΚ θέλησε να κάνει «καινούργια αρχή». Να αφήσει γρήγορα πίσω του την περίοδο 2009 έως 2012. Άλλαξε αρχηγούς, χόντρινε τον ήλιο του, έκανε συνέδρια επανίδρυσης, διασπάστηκε, επανενώθηκε, ανασυγκροτήθηκε, όλα τα έκανε. Αποτέλεσμα το ίδιο. Θετικό βέβαια το ότι επιβιώνει και δεν απορροφήθηκε πλήρως ένθεν κακείθεν. Όμως γιατί ενώ «χάνεται» ο ΣΥΡΙΖΑ το ΚΙΝΑΛ υποφέρει;  Μα γιατί οι πολίτες εκλαμβάνουν ως κοροϊδία το ότι προσπαθεί να αποστεί από το γεγονός ότι στα χέρια του πτώχευσε η χώρα. Και αντί να προσπαθεί υπομονετικά να δικαιωθεί για το ότι πράγματι θυσίασε τα πάντα για να διασώσει την Ελλάδα από την πλήρη καταστροφή ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ, κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα για την ταμπακιέρα. Κι αυτό θυμώνει τους πολίτες. Αλλά όπως συνήθως συμβαίνει σε κάποιον που έχει φοβία, ενώ όλοι οι τριγύρω βλέπουν ποιος είναι ο φόβος του, αυτός έχει πείσει τον εαυτό του να μην τον βλέπει. Όταν θα το δει, θα σταματήσει και να το φοβάται. Και θα βγει να φωνάξει. Η παράταξή μας ήταν εκεί.  Και έκανε το καθήκον της. Και η Ελλάδα είναι σήμερα και πάλι σοβαρός κρίκος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Και είμαστε συνεχιστές της κυβέρνησης Παπανδρέου και τιμή μας και καμάρι μας. Ψάξτε «έξυπνη» ΝΔ, να βρείτε που βρίσκεται ο δραπέτης σας. Σαμπάνιες και καλοπέραση ήταν η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ ήταν θυσία για τον τόπο και το απέδειξε τη στιγμή που έπρεπε να πεθάνει.

19 Ιουν 2020

Αγαπητοί φίλοι του ΑΟΞ Αγαπητέ Χρήστο Πανόπουλε


Αγαπητοί φίλοι του ΑΟΞ
Αγαπητέ Χρήστο Πανόπουλε

Ο ΑΟΞ είναι στην 11η θέση των πλέον ιστορικών ομάδων του ελληνικού ποδοσφαίρου, σύμφωνα με μια πρόσφατη αξιολόγηση που είδα στο διαδίκτυο. Μέχρι το 1989 ήταν ομάδα στυλοβάτης του πρωταθλήματος Β’ Εθνικής. Από συστάσεώς του με εξαίρεση μία αγωνιστική περίοδο. Από το 1989 μάλιστα και μετά την ανάληψη των ηνίων από τον Χρήστο Πανόπουλο, δημιουργήθηκε μια ομάδα στυλοβάτης της Α’ Εθνικής. Τρεις δεκαετίες συνεχούς παρουσίας! Συμμετοχή σε ευρωπαϊκά κύπελλα, συμμετοχή σε τελικό κυπέλλου. Ένα θαύμα. Ένα όνειρο. Αυτή είναι η ιστορία της ομάδας και της πόλης μας. Οτιδήποτε άλλο είναι μικρό. Ασήμαντο. Δεν μας αρέσει ο Πανόπουλος; Δεν μας κάνει ο Επιτρόπου; Ο Παπαδημητρίου; Ο κόσμος που δεν ακολουθεί; Το ποδόσφαιρο που ξευτελίζεται με τα «στημένα», τα πιστόλια, τους μπράβους, το ξυλοφόρτωμα και τις απειλές κατά διαιτητών; Οι …. «επιφανείς» παράγοντες; Σοβαρά όλα αυτά. Αλλά είναι μικρά. Ασήμαντα για να καταγραφούν στην ιστορία. Η ιστορία γράφει για μια ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα της Ξάνθης και της Θράκης. Ο αγαπημένος μας ΑΟΞ. Όχι για να δέρνουμε, να βρίζουμε, να μισούμε τους αντιπάλους. Για να παίρνουμε τα σπόρια μας, να πηγαίνουμε στο γήπεδο είτε με τον ξανθιώτικο ήλιο να μας τυφλώνει είτε με τον τρελλοαέρα μας να μας μαστιγώνει ή την παγωνιά να μας χώνει στο γιακά μας. Να αγωνιούμε για το αποτέλεσμα. Να παίζουμε ΠΡΟΠΟ. Να βλέπουμε τους διπλανούς μας στην κερκίδα που μόνο στο γήπεδο τους συναντάμε. Να παθιαζόμαστε. Να πανηγυρίζουμε ΓΚΟΟΟΟΛ! Να στενοχωριόμαστε που δεν μπορούμε να περάσουμε τη μπάλα στο κέντρο. Να ανήκουμε και να μοιραζόμαστε. Ό,τι μας λείπει δηλαδή.
Και τώρα όλα αυτά κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Το γιατί, το πώς και το ποιος φταίει λίγο με ενδιαφέρει. Οι λαϊκές δίκες αφορούν τους ηττημένους.
Παίρνω το θάρρος ως ένας φίλαθλος του ΑΟΞ που ο πατέρας του τον πήγαινε στο γήπεδο με το κόκκινο σημαιάκι για το ντέρμπι με τον Πανθρακικό. Ως ένας επαγγελματικός συνεργάτης της ΠΑΕ της περιόδου του Χρήστου Πανόπουλου, που έζησε κοντά του όλες τις αναποδιές και τις δυσκολίες που του έτυχαν κατά την θητεία του σε αυτή την ομάδα. Και λέω στους συμπολίτες μου Ξανθιώτες, ιδίως στους «άρχοντες του τόπου», που λέει και ο Δεσπότης μας, ότι δεν θα υπάρχει πάντα ο Πανόπουλος. Πρέπει και οι ίδιοι να αναλάβουμε μέρισμα στη συντήρηση της ομάδας μας. Και οικονομικό και ψυχολογικό. Κυρίως λέω στον Χρήστο Πανόπουλο: Χρήστο ξέρουμε ότι θυσίασες πολλά. Εδώ όμως που φτάσαμε μόνο εσύ μπορείς να αποτρέψεις την εξαφάνιση της ιστορικής ομάδας. Μπες μπροστά για ένα μεταβατικό διάστημα. Φτιάξε και ένα Διοικητικό Συμβούλιο που συμμετέχει η κοινωνία της Θράκης και όχι τα εταιρικά σου στελέχη. Και οδήγησε την ομάδα στην πολυμετοχικότητα που θα σε απαλλάξει από το βάρος να τη σέρνεις συνέχεια εσύ στην πλάτη. Και με αυτόν τον τρόπο θα φανεί και αν η τοπική κοινωνία και οι επιχειρηματίες πιστεύουν ότι ο λογότυπος Α.Ο.Ξ. έχει κάποια αξία. Εάν πλέον δεν έχει, ας καταλήξει στην τελευταία κατηγορία, και να παίζουν στην Α’ Εθνική οι … Ακράτητοι.

9 Μαΐ 2020

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟ


Τέτοια εποχή πριν ακριβώς δέκα χρόνια. Λίγους μήνες πριν απρόσμενα εκλέχθηκα νέος βουλευτής, απρόσμενα εκλέχθηκα νέος Γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος ΠΑΣΟΚ. Λίγες μέρες πριν, παρών στο Καστελόριζο. Εκείνες τις μέρες, σε κλίμα τρομοκρατίας, η Αθήνα καίγεται. Ξανά και ξανά. Καμένοι άνθρωποι στην MARFIN και να μην ξεφεύγεις από την αυθυποβολή, ότι η μυρωδιά της καμένης σάρκας φτάνει μέχρι τη Βουλή στην Πλατεία Συντάγματος και τη μυρίζεις. Μολότωφ, κρότου-λάμψης, καπνοί, θόρυβοι από τζάμια που σπάνε, σειρήνες. Στο κόμμα τα συνδικαλιστικά στελέχη δημιουργούν επεισόδια, ζητούν τα προνόμιά τους. Ωράριο 9 το πρωί με 1-2 τα ξημερώματα. Κάποιες φορές διανυκτέρευση στην Ιπποκράτους. Ψυχολογικό μασάζ σε συναδέλφους βουλευτές που φαινόταν να μην αντέχουν την πίεση στη Βουλή και στις συνεχείς ονομαστικές ψηφοφορίες. Ανασφάλεια σε κάθε ονομαστική ψηφοφορία για τη στάση της γνωστής εσωκομματικής ομάδας. Σήμερα θα ρίξουν την κυβέρνηση, αύριο θα ρίξουν την κυβέρνηση; Και ένα μεγάλο εσωτερικό κενό. Μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους. Ήρθα για να χτίσω όχι για γίνω μέρος του σκηνικού κατεδάφισης … Βραδινές κρίσεις πανικού … αϋπνίες …. ένταση. Τι να κάνω; Θα αντέξω; Πλησιάζω τον Δημήτρη Κρεμαστινό.
--Ξέρετε … δεν είμαι καλά νομίζω θα καταρρεύσω .
-- Τι νοιώθεις;
-- Κουρασμένος, δεν κοιμάμαι, κόβω βόλτες το βράδυ γύρω από το ξενοδοχείο, δεν μπορώ να ανασάνω ….
--- Καλά έλα αύριο στις 6 στο ιατρείο.
Πήγα. Μπαίνω μέσα.
---Κάτσε μου λέει. Μην φοβάσαι. Δεν έχεις κάτι παθολογικό. Η πίεση που δέχεσαι είναι. Το τίμημα της ενασχόλησής σου με την πολιτική σε αυτό το επίπεδο και αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Θα σου δώσω όμως κάτι να παίρνεις για να σε βοηθήσει, γιατί πράγματι περνάμε πολύ δύσκολες στιγμές. Θα τα καταφέρεις. Και ένοιωσα ότι κάποιος που ξέρει, με βοηθά να τα καταφέρω. Και άντεξα, όπως μου είπε. Ευχαριστώ Δημήτρη Κρεμαστινέ. Καλό ταξίδι.

4 Μαΐ 2020

Περιμένοντας την απόφαση του Αρείου Πάγου για τη Μονή Βατοπεδίου

4 Απρ 2020

ΜΙΑ ΣΠΑΝΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

30 Ιαν 2020

The Invisible Guest

Μου τυχαίνει για δεύτερη φορά. Η πρώτη το 2011. Εκπροσωπώ ως αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης τον πρωθυπουργό σε εκδήλωση, του ΕΒΕΑ αν δεν απατώμαι, στο Hilton. Στην εκδήλωση παρίστανται ο αρχηγός της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.Αντώνης Σαμαράς, ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Θάνος Μωραίτης και εκπρόσωποι όλων των κομμάτων. Απηύθυνα σύντομη ομιλία, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Το βράδυ στα δελτία ειδήσεων (ακόμη και της ... κρατικής ΕΡΤ) παρέλασαν οπτικά και αναφέρθηκαν λεκτικά ΟΛΟΙ, εκτός από τον εκπρόσωπο του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.Ειδησιογραφικά δεν παρέστην στην εκδήλωση. The Invisible Guest Νο1.
Χθες παραβρέθηκα σε εκδήλωση των HELLAS PRESS στη Ξάνθη. Μου ζητήθηκε μάλιστα από τους διοργανωτές να μιλήσω στο πάνελ με την δημοσιογράφο-παρουσιάστρια εν είδει συνέντευξης. Φυσικά και είπα τα καλά μου λόγια. Στο εκτενές ρεπορτάζ και φωτορεπορτάζ της XANTHIPRESS που ακολούθησε, εμφανίζονται οι δύο από τους τρεις που μιλήσαμε στο πάνελ διαδοχικά (Δήμαρχος,  κ.Γιαλάγλου) και όλοι όσοι από τους καλεσμένους απηύθυναν τις ευχές τους. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ και το φωτορεπορτάζ  δεν υπήρξα ως παρουσία στην εκδήλωση στην οποία προσκλήθηκα και για να συμμετάσχω ως εις εκ των τριών ομιλητών! Ούτε καν στο ευρύτερο πλάνο εμφανίζομαι, παρότι υπάρχουν φωτογραφίες όλων των διπλανών μου. The Invisible Guest Νο2.
Αφού δεν με αντέχετε γιατί με καλείτε και εκτίθεστε; Καλή αντικειμενική δημοσιογραφική αρχή κ.Δώρα Αυγουλίδου. Ποιος σας μάλωσε μάλλον δεν θα μας πείτε ...

23 Δεκ 2019

Σωκράτης Ξυνίδης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συνονθύλευμα πολιτικών παραγοντίσκων»

Επικαιρότητα, Πολιτική
Δεκέμβριος 18, 2019
A+A-
EMAILPRINT
Σωκράτης Ξυνίδης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συνονθύλευμα πολιτικών παραγοντίσκων»
Άρθρο του πρώην Υπουργού Σωκράτη Ξυνίδη, για τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ
Η προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να οικειοποιηθεί την ιστορία του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου και την σοσιαλδημοκρατική του τοποθέτηση στον πολιτικό χάρτη είναι πλέον αποδεδειγμένη.
Πανηγυρική εικόνα επιβεβαίωσης της ανεπιστρεπτί πολιτικής μετατόπισης, οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα ακριβώς μπροστά από τον λογότυπο του PES. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατίθεται στον πολιτικό χάρτη από τον ανερμάτιστο ριζοσπαστισμό του, στον πολιτικό ρεαλισμό της σοσιαλδημοκρατίας.
Τα υποτιθέμενα ριζοσπαστικά του στοιχεία είτε αποχώρησαν μετά την πρώτη του κυβέρνηση είτε αδρανοποιήθηκαν στις παρυφές του, ως μειοψηφίες  μικρής πολιτικής επιρροής.
Πώς θα σας φάνταζε ο κ.Λαφαζάνης ή η κ. Κωνσταντοπούλου σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς μη συμβατοί. Πόση είναι άραγε η πολιτική επιρροή των 54 στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ; Μικρή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με το σημερινό, διευρυμένο οργανωτικά προφίλ, είναι ένα συνονθύλευμα πολιτικών παραγοντίσκων.
Παλαιότερων -που οι περισσότεροι εξ αυτών μετακινήθηκαν σε αυτόν χάριν της συνέχισης της νομής της εξουσίας- και νεότερων – που τους άρεσε πολύ η γνωριμία με την εξουσία.
Μπορεί με αυτές τις παραμέτρους ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει την απαρχή μιας νέας Προοδευτικής Παράταξης που θα εμπνεύσει τους πολίτες να συμμετάσχουν; που θα τους κάνει να νιώσουν ασφαλείς και προστατευμένοι κοινωνικά από τον πολιτικό τους σχηματισμό; που θα πιστέψουν ότι τους περιγράφει ένα όραμα και ένα σχέδιο που θα τους βγάλει από την κατάθλιψη της κρίσης στο φως της δημιουργικότητας και της προόδου; Αν τα ερωτήματα αυτά τεθούν σε δημοσκόπηση η καταφατική απάντηση δεν θα συγκεντρώσει διψήφιο νούμερο. Άρα πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ; Με τα επιδόματα; Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ αν πρέπει να ταυτοποιηθεί με κάποιο από τα κόμματα της μεταπολίτευσης μάλλον με την Ένωση Κέντρου προσομοιάζει και όχι με το ΠΑΣΟΚ.
Μήπως ο κ. Μητσοτάκης αποτελεί ένα – έστω και προσωρινό – καταφύγιο των πολιτικά φιλελεύθερων πολιτών; Των πολιτών που τάσσονται υπέρ των αλλαγών στο πολιτικό σύστημα και στην ελληνική κοινωνία; Ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης ανάγκαζε την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του να εγκαταλείψει τη ΝΔ, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δυνατόν να συμβεί με την καραμανλική πτέρυγα. Και προοδευτική κεντρώα παράταξη με Καραμανλή είναι έννοιες ασύμβατες.
Η Προοδευτική Παράταξη θα ξαναδημιουργηθεί. Όμως όχι από την καρικατούρα του ΣΥΡΙΖΑ. Θα συμμετάσχουν πολλοί που ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Πολλοί περισσότεροι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Θα συμμετάσχουν και πολίτες που στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν Κυριάκο Μητσοτάκη. Και φυσικά και ΚΙΝΑΛ. Και Ποτάμι παλαιότερα. Και Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών. Και ΔΗΜΑΡ. Ακόμη και πολίτες που δεν συμμετέχουν σήμερα ούτε στην πολιτική ζωή ούτε στον δημόσιο διάλογο. Και πάνω από όλα από νέους ανθρώπους. Που θέλουν μια «κανονική» χώρα και μια «κανονική» ζωή. Όπως σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έζησαν, φοίτησαν και εργάστηκαν. Και που καταλήγουν στο ότι «Η δημοκρατία δεν ανάγεται πλέον σήμερα μόνο και μόνο στην καθολική ψήφο. Αποτελεί έναν περίτεχνο συμβιβασμό ανάμεσα στον πολιτικό φιλελευθερισμό και τη σοσιαλιστική ισότητα των ευκαιριών». (Pascal Bruckner «Η Μελαγχολική Δημοκρατία» σελ. 16).

5 Δεκ 2019

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέλκυσε όσους αγάπησαν και συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ στα 40 χρόνια της πορείας του;

Σωκράτης Ξυνίδης:«Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέλκυσε όσους αγάπησαν και συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ στα 40 χρόνια της πορείας του;» 

Επικαιρότητα, Παραπολιτικά
Δεκέμβριος 5, 2019
A+A-
EMAILPRINT
Σωκράτης Ξυνίδης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέλκυσε όσους αγάπησαν και συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ στα 40 χρόνια της πορείας του;»
Άρθρο του πρώην Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Σωκράτη Ξυνίδη για τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ.
«Νιώθω την ανάγκη, ως ένας από τους τελευταίους Γραμματείς του ΠΑΣΟΚ, όταν αυτό ακόμη είχε χαρακτηριστικά μαζικού κόμματος, να κάνω μια εκτίμηση της εσωκομματικής διαδικασίας διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι αλήθεια ότι οι κκ. Μωραϊτης, Σπίρτζης, Ξενογιαννακοπούλου έκαναν το καθήκον τους και τήρησαν τις δεσμεύσεις τους απέναντι στον κ. Τσίπρα (ο κ.Ραγκούσης στερούνταν πάντα κομματικής αναφοράς). Στη λίστα των μελών του διορισμένου διευρυμένου καθοδηγητικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, φιγουράρουν ονόματα που μπορεί στον πολύ κόσμο να μην λένε τίποτα αλλά για όσους γνωρίζουμε τη γεωγραφία της, στελεχιακά μεσαίας, κομματικής διαστρωμάτωσης, του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, λένε αρκετά πράγματα.
Οι προσχωρήσεις (παρά τα αντιθέτως λεγόμενα) διατρέχουν εντυπωσιακά όλες τις τάσεις του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Επιβεβαιώνεται η καθολική προσχώρηση των εναπομεινάντων μελών της «Αριστερής Πρωτοβουλίας» του μακαρίτη Γιώργου Παναγιωτακόπουλου. Όσοι δεν είχαν προσληφθεί (υπαλληλικά ή πολιτικά) από το γραφείο κυρίως του κ. Σπίρτζη, προσχώρησαν τώρα. Αν μάλιστα δεν τύχαινε ο κ. Πολυζωγόπουλος να έχει αυτή την ορκισμένη «γεννηματική» του αφοσίωση, η προσχώρηση θα αφορούσε και το σύνολο του πάλαι ποτέ συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ. Επίσης προσχώρησαν και προεδρικοί και εκσυγχρονιστές και του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου. Πρώην βουλευτές του 2009-2012 αλλά και παλαιότεροι, πρώην περιφερειάρχες και αντιπεριφερειάρχες, πρώην υποψήφιοι βουλευτές, πρώην στελέχη οργανισμών του δημοσίου. Έχουν αναφορές σε κεντρικό αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο. Σημαντικό, το ότι έχει προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλο ποσοστό των ηλικιακά μεσαίων στελεχών, με … κομματική καριέρα, που δεν πρόκαναν να γευθούν επαρκώς (πλην λίγων εξαιρέσεων), τις θέσεις εξουσίας. Τα στελέχη αυτά, 35-45 ετών, κατείχαν καίριες εσωκομματικές θέσεις στο ΠΑΣΟΚ αλλά όχι και θέσεις στη νομή της εξουσίας.
Τότε -θα μου πείτε- το εγχείρημα επέτυχε. Οργανωτικά θα έλεγα αρκετά. Το πρεσάρισμα, των γνωστών για τις οργανωτικές τους ικανότητες Σπίρτζη και Μωραίτη, απέδωσε. Σωστά τους εκπαίδευσε στον κομματικό κομφορμισμό το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του, χωρίς αυτούς, δεν θα είχαν καμιά τύχη στο εγχείρημα. Σπίρτζης και Μωραίτης ξέρουν «να πατούν τον κάλο» του ωφελιμισμού της γενιάς τους και όχι μόνο.
Είναι όμως έτσι; Ουσιαστικά πολιτικά πέτυχε κάτι ο ΣΥΡΙΖΑ; Προσέλκυσε όσους αγάπησαν και συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ στα 40 χρόνια της πορείας του, για τις αρχές του, για την ιδεολογία του, για την μέριμνά του για τους αδικημένους, για τον ριζοσπαστισμό του και τόσα άλλα; Ακόμη και εάν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015 και 2019, πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη σημερινή του σύνθεση, είναι ο φυσικός διάδοχος όλων των παραπάνω, που πρέσβευε το ΠΑΣΟΚ;
Αναγνωρίζουν στον κ. Τσίπρα τον ρόλο του ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης; Πιστεύουν ότι πολιτεύτηκε με σχέδιο και αποτέλεσμα για τον λαό και την προοδευτική παράταξη; Υιοθέτησε και υλοποίησε αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα χάριν του δημοσίου συμφέροντος και των αδυνάτων;
Κατά τη γνώμη μου η απάντηση στο ερώτημα είναι: ΣΑΦΩΣ ΟΧΙ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας πολιτεύτηκαν ερασιτεχνικά σε τεχνοκρατικό πολιτικό επίπεδο, καιροσκοπικά, παλαιοκομματικά, πελατειακά σε αμιγώς πολιτικό επίπεδο και αισχρά σε ηθικό πολιτικό επίπεδο. Το δίλημμα ή ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης, εξαντλήθηκε με την ψήφο δυσανεξίας προς τον κ. Τσίπρα στις φετινές εκλογές, που τον ανέβασε στο 31%. Στην ουσία η απάντηση στο δίλημμα ή Τσίπρας ή Μητσοτάκης οι άνθρωποι που πίστεψαν και συμπορεύτηκαν με το ΠΑΣΟΚ απαντούν: ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ».

POSTED BY 

5 Νοε 2019

ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΚΙΝΑΛ ΜΕ ΝΔ

24 Ιουν 2019

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ


Θυμάμαι την Άννα Διαμαντοπούλου να έρχεται, πάντα συνεπής, στη Ξάνθη τα πέτρινα χρόνια 2005-2008, ως υπεύθυνη του Πολιτικού Συμβουλίου για την περιοχή. Τη θυμάμαι να έρχεται κατευθείαν, non stop, από το εξωτερικό στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης. Τη θυμάμαι εξαντλημένη και ατημέλητη, σπάνιο πράγμα για μια γυναίκα και την Άννα πολύ περισσότερο. Να απαντά πάντα στο τηλέφωνο, αυστηρή αλλά χωρίς ίχνος σνομπισμού. Και μετά, το 2009-2012, τη θυμάμαι στην αρχή στο υπουργείο Παιδείας, σε κατάσταση υπερκόπωσης και εξάντλησης, παράταιρη με το περιβάλλον χλιδής του γραφείου της υπουργού, που επιμελήθηκε ο προκάτοχός της, της ΝΔ. Τη θυμάμαι να μπαίνει στο υπουργικό συμβούλιο έχοντας υπερψηφισθεί το σχέδιο Νόμου για την Παιδεία, σχεδόν από το σύνολο του Κοινοβουλίου και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, να την χειροκροτούν όρθια. Τη θυμάμαι αργότερα σαν συνεργάτη στο υπουργείο Ανάπτυξης επί κυβέρνησης Παπαδήμου. Άψογη στη συνεργασία της, άψογη συμπεριφορά, αγώνας να προστατεύσουμε ό,τι μπορούσαμε. Και μετά θυμάμαι τη μη εκλογή της τον Μάιο και Ιούνιο του 2012 στην Α΄Αθήνας. Και από τότε μέχρι σήμερα, επτά ολόκληρα χρόνια, διατήρησε την αξιοπρέπειά της, χωρίς να ευτελίζεται με εγωπαθείς ατελείς υποψηφιότητες, με το Δίκτυό της σε λειτουργία για τη συζήτηση των μεγάλων ζητημάτων της χώρας. Μπορώ να θυμηθώ και άσχημα. Την αμφίθυμη θέση της στο Συνέδριο του 2008. Την έφεσή της στις τρόϊκες (τη μια το 2011 με Λοβέρδο και Ραγκούση και την άλλη, πιο πρόσφατα με Ραγκούση και Φλωρίδη). Ίσως και άλλες. Άσχετα με τις όποιες παραφωνίες, που άλλωστε ο καθένας μας έχει υποπέσει, πάντα είχε και έχει το σεβασμό μου και την αναγνώριση από εμένα της προσφοράς της στον πολιτικό μας χώρο. Τιμήθηκε από το ΠΑΣΟΚ αλλά και εκείνη τίμησε το ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα λοιπόν η Άννα κάτι λέει. Κάτι που δεν μας αρέσει. Και όλοι έπεσαν πάνω της. Χαρακτηρισμοί απαξίας, ύβρεις, μηδενισμοί. Για ένα πρόσωπο που εδώ και χρόνια είναι εκτός ΠΑΣΟΚ και ΚΙΝΑΛ αλλά κανείς δεν έδειξε να πολυνοιάζεται γι’αυτό. Διότι δεν γνωρίζω να υπήρξε κάποια προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ να αξιοποιήσει ή έστω να τιμήσει την Άννα Διαμαντοπούλου. Κι αν ένας πολιτικός (που ως συνήθως έτσι συμβαίνει) νοιώθει ότι έχει ακόμη να προσφέρει και ο χώρος του τον συνταξιοδοτεί με απαξιωτικό τρόπο, έχει απολύτως το δικαίωμα να συζητά και να προσεγγίζει χώρους που αντίθετα του δείχνουν σεβασμό και τιμή.
Θέλω λοιπόν να δηλώσω την αντίθεσή μου σε όποιους και με όποιον τρόπο απαξιώνουν πρόσωπα που προσπάθησαν, με τον κατ’ αυτούς ορθό τρόπο, για την παράταξη. Ακόμη και αν διαφώνησα πάντα μαζί τους, όπως με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Διότι ο κ.Βενιζέλος είχε την πεποίθηση (αξίωση κατά την κυρία Γεννηματά) ότι θα τεθεί πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Πέραν όμως των τυχόν ελαττωμάτων του, σίγουρα δεν είναι αφελής. Προφανώς κάποιοι από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ του καλλιέργησαν αυτή την εντύπωση. Και του σέρβιραν κάτι άλλο σε χρονική στιγμή που δεν είχε τα περιθώρια άλλων πολιτικών επιλογών, ακόμη και αυτής της εκλογής με σταυρό. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου συνιστά πολιτική ατιμία. Δεν χάρηκα με την αντιμετώπιση Βενιζέλου από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Διότι για ακόμη μια φορά ο πολιτικός μας χώρος απαξιώνει τους ηγέτες και τα στελέχη του. Σε αντίθεση με τη Δεξιά που πάντα τα προστατεύει. Δεν μπορώ, ενώ βίωσα την άδικη και πλήρη απαξίωση του Γιώργου Παπανδρέου, να επιχαίρω για την πολιτική απαξίωση του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Όπως πολιτική ατιμία είναι να δηλώνεις σύγχρονο κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας και να κάνεις συνέδριο με τους μισούς διορισμένους. Και όταν φτάνεις να εκλέξεις πολιτικό συμβούλιο να σταυροδοτείς 100 %. Αυτό δεν είναι καν δημοκρατικό, έστω συγκεντρωτικό, κόμμα. Για ανοιχτό κόμμα ας μην μιλήσουμε. Ήταν όνειρο και πάει. Κι ο Νίκος Ανδρουλάκης πρέπει να καταλάβει ότι αρχηγός δεν γίνεσαι με κλαψουρίσματα. Όταν έχουμε τέτοιου επιπέδου παρεκτροπές συγκρούεσαι εκεί και τότε. Αλλιώς είσαι απλά συνένοχος.
Μπορείτε να μην ψηφίσετε (άλλωστε ελάχιστοι διεκδικούν την ψήφο σας) την Άννα Διαμαντοπούλου, τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Δημήτρη Ρέππα, τον Θόδωρο Πάγκαλο, τον Χάρη Καστανίδη, τον Κώστα Σκανδαλίδη, τον Κώστα Λαλιώτη, τον Φίλιππο Πετσάλνικο, τον Απόστολο Κακλαμάνη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, την Βάσω Παπανδρέου, τον Γρηγόρη Νιώτη και τον Γιώργο Παπανδρέου ή τον Κώστα Σημίτη (συγγνώμη προς όσους δεν μνημονεύω όπως μου έρχονται στο νου) ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΠΑΤΑΤΕ.
Γι’ αυτό λοιπόν σας γράφω σήμερα. Γιατί δεν είναι στραβός ο γιαλός. Απλά στραβά αρμενίζουμε. Και το ένστικτο των δημοκρατικών πολιτών λειτουργεί και εντοπίζει το στραβό αρμένισμα. Ξέρω ότι θα μου πούνε «άσε να τελειώσουν οι εκλογές». Τότε όμως θα τσιρίζουν όλοι. Με σκοπιμότητες. Γι’αυτό αναλαμβάνω το κόστος να τα πω πριν. Κι ας τ’ακούσω. Πρώτη φορά είναι;

19 Ιουν 2019

ΓΚΑΦΑ ή ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ;



Το ΚΙΝΑΛ ανακοίνωσε ως υποψήφιο βουλευτή του στην Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης τον κ. Μπουρχάν Μπαράν. Είναι όμως ο κ. Μπαράν μια υποψηφιότητα που μπορεί να προσελκύσει τους ψηφοφόρους και να δώσει την έδρα στο ΚΙΝΑΛ; Το σίγουρο είναι ότι μια έδρα δεν κερδίζεται χωρίς ΚΑΙ τη μειονοτική ψήφο.

Ο κ. Μπαράν ήταν υποψήφιος το 2004 με το ΠΑΣΟΚ και είχε μια πολύ καλή επίδοση. Φυσικά είχε αποφασιστεί να είναι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές του 2007. Τότε όμως με τον υποψήφιο της ΝΔ κ. Χατζημεμίς Τουρκές γύριζαν με κοινές εκδηλώσεις στα μειονοτικά χωριά της Ξάνθης και ευθέως εκβίασαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ότι δεν θα είναι υποψήφιοι εάν δεν υποχωρούσαν τα κόμματά τους στην απαίτησή τους να είναι μοναδικοί υποψήφιοι από τον χώρο της μειονότητας. Εκβίαζαν ώστε, παρότι η μειονότητα είναι τουλάχιστον 40% του πληθυσμού, τα δύο μεγάλα κόμματα έπρεπε να έχουν 4 πλειονοτικούς και έναν μειονοτικό υποψήφιους. Στις εκλογές εκείνες τα δύο μεγάλα κόμματα συγκρότησαν εν τέλει τα ψηφοδέλτιά τους με 3 πλειονοτικούς και 2 μειονοτικούς υποψήφιους.Ο κ.Μπαράν αρνήθηκε να συμμετάσχει και εξελέγη βουλευτής στη Ξάνθη ο κ. Τσετίν Μάντατζη, ο οποίος απεδέχθη να είναι υποψήφιος, ασχέτως συσχετισμού πλειονοτικών - μειονοτικών στο ψηφοδέλτιο. Το 2010 οι κκ. Τουρκές και Μπαράν κατέβηκαν στον ίδιο συνδυασμό, υποστηριζόμενο από τη ΝΔ, της «Περιφερειακής Αναγέννησης» και έλαβαν 6.846 και 6.829 ψήφους αντίστοιχα, καταλαμβάνοντας τις πρώτες δύο θέσεις του συνδυασμού και αλληλοστηριζόμενοι. Την εποχή εκείνη και οι δύο φέρονται από τον τοπικό τύπο ότι προσχώρησαν στη Δημοκρατική Συμμαχία της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Ο κ. Μπαράν όμως επανήλθε ως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ το 2012 με Πρόεδρο τον Β.Βενιζέλο. Πήρε 1.778 σταυρούς πίσω από τους κκ. Σαλτούρο και Σγουρίδη και δεν εκλέχθηκε. Ο κ.Τουρκές ήταν υποψήφιος με τη Ντόρα Μπακογιάννη στη Δημοκρατική Συμμαχία και έλαβε 2.783 ψήφους, χωρίς να εκλεγεί και αυτός. Το 2015 κανένας από τους δύο δεν πολιτεύτηκε αν και ο κ.Μπαράν κατήγγειλε ότι τον απέκλεισε το Ποτάμι από το ψηφοδέλτιό του. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 ο κ. Τουρκές είναι υποψήφιος με τη ΝΔ και ο κ. Μπαράν υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής.
Ο κ. Μπαράν έχει κλείσει αισίως 15 χρόνια υποψηφιοτήτων χωρίς να εκλεγεί έστω μια φορά στο κοινοβούλιο. Τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο επιθυμητό στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ; Το  φλερτ του με άλλα κόμματα όπως η Δημοκρατική Συμμαχία και το Ποτάμι και η κάθοδος και εκλογή του με τον συνδυασμό που στήριξε επίσημα η ΝΔ στην Περιφέρεια ΑΜΘ, αποδυναμώνει κάθε επιχείρημα κομματικής προσήλωσης. Η φθίνουσα επίδοσή του με την πάροδο των ετών, δεν δημιουργεί ελπίδες για αντιστρόφως ανάλογη επίδοσή του στις προσεχείς εκλογές. Γιατί λοιπόν η κ. Φώφη Γεννηματά ενδεχόμενα χαρίζει την έδρα; Γιατί ενδεχόμενες υποψηφιότητες προσώπων με πολύ μεγαλύτερη επιρροή, που ήταν καταρχήν θετικοί να είναι υποψήφιοι, όπως του Αχμέτ Καρά, του Καπζά Μουζαφέρ και του Χουσείν Μπαλτατζή (πριν τον οδηγήσουν στην πολιτική χαζομάρα να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΙΕΦ) δεν αποτέλεσαν επιλογές του ΚΙΝΑΛ;
Για να δοθούν οι απαντήσεις στα παραπάνω πρέπει να συσχετιστεί η πολιτική πορεία ενός άλλου προσώπου της ευρύτερης περιοχής. Ο κύριος Ιλχάν Αχμέτ εκλέχθηκε βουλευτής της ΝΔ την περίοδο 2004-2007. Στις εκλογές του 2007 ήταν υποψήφιος με τη ΝΔ αλλά δεν εκλέχθηκε. Στις εκλογές του 2009 ήταν και πάλι υποψήφιος με τη ΝΔ αλλά δεν εκλέχθηκε. Την ίδια χρονιά μετά την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία και προσχώρησε στη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη. Ήταν μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, συμμετείχε στις εκλογές του Μαΐου του 2012 όπου συγκέντρωσε 11.207 ψήφους αλλά το κόμμα του δεν έπιασε το όριο του 3% και δεν κατάφερε να εισέλθει στη Βουλή. Τον Ιούνιο του 2012 και αφού η Δημοκρατική Συμμαχία προσχώρησε στη ΝΔ, προκειμένου να εκλεγεί βουλευτής η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, τοποθετήθηκε επικεφαλής ψηφοδελτίου σε εκλογές με λίστα, στο ψηφοδέλτιο της ΔΗΜΑΡ και δεν εξελέγη. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 τοποθετήθηκε επικεφαλής ψηφοδελτίου σε εκλογές με λίστα, στο ψηφοδέλτιο του Ποταμιού και εξελέγη βουλευτής. Το 2017 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το Ποτάμι και προσχώρησε κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 είναι υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής. Ο κ. Ιλχάν Αχμέτ έχει προσωπική πολιτική δύναμη και το έχει αποδείξει. Βέβαια είναι προφανές ότι την προσωπική πολιτική δύναμη την οδήγησε στις ευρωεκλογές στο ΚΙΕΦ. Το ίδιο είχε πράξει και στις ευρωεκλογές του 2014 που υποστήριξε το ΚΙΕΦ αν και βρισκόταν ακόμα στην ΔΗΜΑΡ, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις εντός και εκτός του κόμματος.
Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι τους κκ. Ιλχάν Αχμέτ, Χατζημεμίς Τουρκές και Μπουρχάν Μπαράν τους συνδέουν πολλά. Κυρίως τους συνδέει η συμμετοχή τους σε ψηφοδέλτια τριεδρικών εκλογικών περιφερειών στις επικείμενες εκλογές. Διότι το ΚΙΝΑΛ λογικά θα εκλέξει 1 βουλευτή στην Περιφέρεια ΑΜΘ. Σε ακραία περίπτωση 2. Και ο κ. Ιλχάν Αχμέτ θα είναι ο ένας ή ο ένας από τους δύο και δεν μπορεί να το ρισκάρει, μιας και υπάρχει και η εκλεγμένη βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Χαρά Κεφαλίδου στη Δράμα. Και ο κ. Ιλχάν Αχμέτ καλά κάνει και προστατεύει τα προσωπικά του συμφέροντα. Το ζήτημα είναι να απαντήσει η κ. Γεννηματά γιατί οι Ξανθιώτες να ψηφίσουν ΚΙΝΑΛ για να εκλέξουν στην Κομοτηνή τον κ. Ιλχάν Αχμέτ…

11 Ιουν 2019

ΚΙΕΦ:ΑΚΡΙΒΟΙ ΣΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ ΦΘΗΝΟΙ ΣΤΟ ΑΛΕΥΡΙ



       Διάβασα το άρθρο του υφυπουργού Ανάπτυξης και βουλευτή Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ κ.Στάθη Γιαννακίδη με τίτλο «Ας μιλήσουμε ρεαλιστικά για το ΚΙΕΦ» στο tvxs.gr. Μπορώ να πω ότι συμφωνώ σε όλα όσα αναφέρει. Θέλω όμως να συμπληρώσω ότι ξέχασε να αναφέρει κάποιες μικρές λεπτομέρειες.
Το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας διακηρύττει ότι πρωτεύων στόχος του είναι η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης διακηρύττει ότι τα μέλη του είναι τουρκικής καταγωγής. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος από ένα προοδευτικό κόμμα που θέτει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην κορωνίδα των αξιών του να παίρνει δημόσια θέση και για όσα συμβαίνουν στην φερόμενη ως χώρα καταγωγής των μελών του.
Για παράδειγμα:
1)Υπάρχει έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ που να προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία;
            Όπως διαβάζουμε ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ζέιντ Ράαντ Αλ Χουσείν καταγγέλλει ότι: «Στις παραβιάσεις περιλαμβάνονται τα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, οι αυθαίρετες κρατήσεις, η αυθαίρετη στέρηση του δικαιώματος στην εργασία και της ελευθερίας κυκλοφορίας ή ακόμη οι προσβολές της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης, σύμφωνα με την έκθεση. Στη νοτιοανατολική Τουρκία «μαζικές και σοβαρές» παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξακολουθούσαν να διαπράττονται από τις δυνάμεις ασφαλείας. Περιελάμβαναν σκοτωμούς, βασανιστήρια, υπερβολική χρήση βίας και καταστροφή σπιτιών και της κουρδικής πολιτιστικής κληρονομιάς.Η Τουρκία πρέπει να «άρει τάχιστα την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αποκαταστήσει την κανονική λειτουργία των θεσμών και του κράτους δικαίου», αναφέρεται στην 28σέλιδη έκθεση. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης επιβλήθηκε στην Τουρκία μερικές ημέρες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, την ευθύνη για την οποία επιρρίπτουν οι αρχές στον ιερωμένο Φετουλάχ Γκιουλέν, που είναι εγκατεστημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες και αρνείται κάθε ανάμιξη. «Οι αριθμοί είναι απίστευτοι: σχεδόν 160.000 άνθρωποι έχουν συλληφθεί κατά τους 18 μήνες της κατάστασης έκτακτης ανάγκης ∙ 152.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απολυθεί, πολλοί από τους οποίους με τρόπο εντελώς αυθαίρετο ∙ εκπαιδευτικοί, δικαστές και δικηγόροι έχουν απολυθεί ή διώκονται ∙ δημοσιογράφοι έχουν συλληφθεί ∙  ΜΜΕ έχουν κλείσει και ιστότοποι έχουν μπλοκαριστεί» δήλωσε, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
 http://www.kathimerini.gr/954820/article/epikairothta/kosmos/ohe-ek8esh-katapelths-gia-ta-an8rwpina-dikaiwmata-sthn-toyrkia---h-antidrash-ths-agkyras

            2)Υπήρξε έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ που να καταδικάζει ως πολιτική δίωξη τη φυλάκιση του Selahattin Demirtaş;
            Ο ηγέτης ενός κοινοβουλευτικού κόμματος συνελήφθη μαζί με τη Φιγκέν Γιουκσεκντάγ και άλλους βουλευτές του HDP στις 4 Νοεμβρίου του 2016. Ο Ντεμιρτάς δήλωσε ότι δεν είναι "αρχηγός, μέλος, εκπρόσωπος ή συμπαθών" της ένοπλης οργάνωσης PKK. Στις 18 Ιανουαρίου του 2017, Τούρκοι εισαγγελείς ανακοίνωσαν ότι επιδιώκουν ποινή φυλάκισης 142 ετών για τον Ντεμιρτάς. Ποια είναι η θέση του ΚΙΕΦ για τη φυλάκιση;
(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%BD_%CE%9D%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CF%81%CF%84%CE%AC%CF%82)

            3) Υπήρξε έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ που να καταγγέλει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αφρίν;
Η Διεθνής Αμνηστία απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση της Τουρκίας να βάλει τέλος στις «κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Αφρίν, πρώην προπύργιο μιας κουρδικής οργάνωσης ανταρτών στη βόρεια Συρία, κατηγορώντας την Άγκυρα ότι «κλείνει τα μάτια» μπροστά στις ωμότητες που διαπράττονται.
https://tvxs.gr/news/kosmos/diethnis-amnistia-i-toyrkia-parabiazei-ta-anthropina-dikaiomata-stin-afrin

            4)Υπήρξε έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ σχετικά με τις διώξεις του Πρόεδρου του Τουρκικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Taner Kilic;
Ο Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Kumi Naidoo επισκέφτηκε την Τουρκία για να παραβρεθεί στην αποφυλάκιση του Πρόεδρου του Τουρκικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Taner Kilic, ύστερα από 14 μήνες εγκλεισμού.   Οι κατηγορίες για «συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» εξακολουθούν να τον βαραίνουν μέχρι τη δίκη του, αλλά τουλάχιστον μέχρι τότε θα μπορεί να είναι σπίτι του. Παρόμοιες κατηγορίες έχουν απευθυνθεί σε περισσότερους από 50.000 πολίτες στην Τουρκία από τον Ιούλιο του 2016 και μετά. Παράλληλα, περισσότεροι από 140.000 έχουν απολυθεί ή τεθεί σε διαθεσιμότητα, 1.300 οργανώσεις έχουν κλείσει όπως και 180 μέσα μαζικής ενημέρωσης, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας.
https://left.gr/news/toyrkia-synehizetai-i-diki-toy-taner-kilik-kai-ton-10-tis-konstantinoypolis
            Όπως φαίνεται οι συμπολίτες μου του ΚΙΕΦ είναι ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι. Γιατί προφανώς άλλο Ελλάδα και άλλο Τουρκία άλλο ελληνική Πολιτεία και άλλο Ερντογκάν.

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)