ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Θυμάμαι την Άννα Διαμαντοπούλου να έρχεται, πάντα συνεπής, στη Ξάνθη τα πέτρινα χρόνια 2005-2008, ως υπεύθυνη του Πολιτικού Συμβουλίου για την περιοχή. Τη θυμάμαι να έρχεται κατευθείαν, non stop, από το εξωτερικό στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης. Τη θυμάμαι εξαντλημένη και ατημέλητη, σπάνιο πράγμα για μια γυναίκα και την Άννα πολύ περισσότερο. Να απαντά πάντα στο τηλέφωνο, αυστηρή αλλά χωρίς ίχνος σνομπισμού. Και μετά, το 2009-2012, τη θυμάμαι στην αρχή στο υπουργείο Παιδείας, σε κατάσταση υπερκόπωσης και εξάντλησης, παράταιρη με το περιβάλλον χλιδής του γραφείου της υπουργού, που επιμελήθηκε ο προκάτοχός της, της ΝΔ. Τη θυμάμαι να μπαίνει στο υπουργικό συμβούλιο έχοντας υπερψηφισθεί το σχέδιο Νόμου για την Παιδεία, σχεδόν από το σύνολο του Κοινοβουλίου και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, να την χειροκροτούν όρθια. Τη θυμάμαι αργότερα σαν συνεργάτη στο υπουργείο Ανάπτυξης επί κυβέρνησης Παπαδήμου. Άψογη στη συνεργασία της, άψογη συμπεριφορά, αγώνας να προστατεύσουμε ό,τι μπορούσαμε. Και μετά θυμάμαι τη μη εκλογή της τον Μάιο και Ιούνιο του 2012 στην Α΄Αθήνας. Και από τότε μέχρι σήμερα, επτά ολόκληρα χρόνια, διατήρησε την αξιοπρέπειά της, χωρίς να ευτελίζεται με εγωπαθείς ατελείς υποψηφιότητες, με το Δίκτυό της σε λειτουργία για τη συζήτηση των μεγάλων ζητημάτων της χώρας. Μπορώ να θυμηθώ και άσχημα. Την αμφίθυμη θέση της στο Συνέδριο του 2008. Την έφεσή της στις τρόϊκες (τη μια το 2011 με Λοβέρδο και Ραγκούση και την άλλη, πιο πρόσφατα με Ραγκούση και Φλωρίδη). Ίσως και άλλες. Άσχετα με τις όποιες παραφωνίες, που άλλωστε ο καθένας μας έχει υποπέσει, πάντα είχε και έχει το σεβασμό μου και την αναγνώριση από εμένα της προσφοράς της στον πολιτικό μας χώρο. Τιμήθηκε από το ΠΑΣΟΚ αλλά και εκείνη τίμησε το ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα λοιπόν η Άννα κάτι λέει. Κάτι που δεν μας αρέσει. Και όλοι έπεσαν πάνω της. Χαρακτηρισμοί απαξίας, ύβρεις, μηδενισμοί. Για ένα πρόσωπο που εδώ και χρόνια είναι εκτός ΠΑΣΟΚ και ΚΙΝΑΛ αλλά κανείς δεν έδειξε να πολυνοιάζεται γι’αυτό. Διότι δεν γνωρίζω να υπήρξε κάποια προσπάθεια του ΚΙΝΑΛ να αξιοποιήσει ή έστω να τιμήσει την Άννα Διαμαντοπούλου. Κι αν ένας πολιτικός (που ως συνήθως έτσι συμβαίνει) νοιώθει ότι έχει ακόμη να προσφέρει και ο χώρος του τον συνταξιοδοτεί με απαξιωτικό τρόπο, έχει απολύτως το δικαίωμα να συζητά και να προσεγγίζει χώρους που αντίθετα του δείχνουν σεβασμό και τιμή.

Θέλω λοιπόν να δηλώσω την αντίθεσή μου σε όποιους και με όποιον τρόπο απαξιώνουν πρόσωπα που προσπάθησαν, με τον κατ’ αυτούς ορθό τρόπο, για την παράταξη. Ακόμη και αν διαφώνησα πάντα μαζί τους, όπως με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Διότι ο κ.Βενιζέλος είχε την πεποίθηση (αξίωση κατά την κυρία Γεννηματά) ότι θα τεθεί πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Πέραν όμως των τυχόν ελαττωμάτων του, σίγουρα δεν είναι αφελής. Προφανώς κάποιοι από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ του καλλιέργησαν αυτή την εντύπωση. Και του σέρβιραν κάτι άλλο σε χρονική στιγμή που δεν είχε τα περιθώρια άλλων πολιτικών επιλογών, ακόμη και αυτής της εκλογής με σταυρό. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου συνιστά πολιτική ατιμία. Δεν χάρηκα με την αντιμετώπιση Βενιζέλου από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Διότι για ακόμη μια φορά ο πολιτικός μας χώρος απαξιώνει τους ηγέτες και τα στελέχη του. Σε αντίθεση με τη Δεξιά που πάντα τα προστατεύει. Δεν μπορώ, ενώ βίωσα την άδικη και πλήρη απαξίωση του Γιώργου Παπανδρέου, να επιχαίρω για την πολιτική απαξίωση του Βαγγέλη Βενιζέλου.

Όπως πολιτική ατιμία είναι να δηλώνεις σύγχρονο κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας και να κάνεις συνέδριο με τους μισούς διορισμένους. Και όταν φτάνεις να εκλέξεις πολιτικό συμβούλιο να σταυροδοτείς 100 %. Αυτό δεν είναι καν δημοκρατικό, έστω συγκεντρωτικό, κόμμα. Για ανοιχτό κόμμα ας μην μιλήσουμε. Ήταν όνειρο και πάει. Κι ο Νίκος Ανδρουλάκης πρέπει να καταλάβει ότι αρχηγός δεν γίνεσαι με κλαψουρίσματα. Όταν έχουμε τέτοιου επιπέδου παρεκτροπές συγκρούεσαι εκεί και τότε. Αλλιώς είσαι απλά συνένοχος.

Μπορείτε να μην ψηφίσετε (άλλωστε ελάχιστοι διεκδικούν την ψήφο σας) την Άννα Διαμαντοπούλου, τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Δημήτρη Ρέππα, τον Θόδωρο Πάγκαλο, τον Χάρη Καστανίδη, τον Κώστα Σκανδαλίδη, τον Κώστα Λαλιώτη, τον Φίλιππο Πετσάλνικο, τον Απόστολο Κακλαμάνη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, την Βάσω Παπανδρέου, τον Γρηγόρη Νιώτη και τον Γιώργο Παπανδρέου ή τον Κώστα Σημίτη (συγγνώμη προς όσους δεν μνημονεύω όπως μου έρχονται στο νου) ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΠΑΤΑΤΕ.

Γι’ αυτό λοιπόν σας γράφω σήμερα. Γιατί δεν είναι στραβός ο γιαλός. Απλά στραβά αρμενίζουμε. Και το ένστικτο των δημοκρατικών πολιτών λειτουργεί και εντοπίζει το στραβό αρμένισμα. Ξέρω ότι θα μου πούνε «άσε να τελειώσουν οι εκλογές». Τότε όμως θα τσιρίζουν όλοι. Με σκοπιμότητες. Γι’αυτό αναλαμβάνω το κόστος να τα πω πριν. Κι ας τ’ακούσω. Πρώτη φορά είναι;

ΓΚΑΦΑ ή ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΙΝΑΛ;

Το ΚΙΝΑΛ ανακοίνωσε ως υποψήφιο βουλευτή του στην Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης τον κ. Μπουρχάν Μπαράν. Είναι όμως ο κ. Μπαράν μια υποψηφιότητα που μπορεί να προσελκύσει τους ψηφοφόρους και να δώσει την έδρα στο ΚΙΝΑΛ; Το σίγουρο είναι ότι μια έδρα δεν κερδίζεται χωρίς ΚΑΙ τη μειονοτική ψήφο.

Ο κ. Μπαράν ήταν υποψήφιος το 2004 με το ΠΑΣΟΚ και είχε μια πολύ καλή επίδοση. Φυσικά είχε αποφασιστεί να είναι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές του 2007. Τότε όμως με τον υποψήφιο της ΝΔ κ. Χατζημεμίς Τουρκές γύριζαν με κοινές εκδηλώσεις στα μειονοτικά χωριά της Ξάνθης και ευθέως εκβίασαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ότι δεν θα είναι υποψήφιοι εάν δεν υποχωρούσαν τα κόμματά τους στην απαίτησή τους να είναι μοναδικοί υποψήφιοι από τον χώρο της μειονότητας. Εκβίαζαν ώστε, παρότι η μειονότητα είναι τουλάχιστον 40% του πληθυσμού, τα δύο μεγάλα κόμματα έπρεπε να έχουν 4 πλειονοτικούς και έναν μειονοτικό υποψήφιους. Στις εκλογές εκείνες τα δύο μεγάλα κόμματα συγκρότησαν εν τέλει τα ψηφοδέλτιά τους με 3 πλειονοτικούς και 2 μειονοτικούς υποψήφιους.Ο κ.Μπαράν αρνήθηκε να συμμετάσχει και εξελέγη βουλευτής στη Ξάνθη ο κ. Τσετίν Μάντατζη, ο οποίος απεδέχθη να είναι υποψήφιος, ασχέτως συσχετισμού πλειονοτικών - μειονοτικών στο ψηφοδέλτιο. Το 2010 οι κκ. Τουρκές και Μπαράν κατέβηκαν στον ίδιο συνδυασμό, υποστηριζόμενο από τη ΝΔ, της «Περιφερειακής Αναγέννησης» και έλαβαν 6.846 και 6.829 ψήφους αντίστοιχα, καταλαμβάνοντας τις πρώτες δύο θέσεις του συνδυασμού και αλληλοστηριζόμενοι. Την εποχή εκείνη και οι δύο φέρονται από τον τοπικό τύπο ότι προσχώρησαν στη Δημοκρατική Συμμαχία της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Ο κ. Μπαράν όμως επανήλθε ως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ το 2012 με Πρόεδρο τον Β.Βενιζέλο. Πήρε 1.778 σταυρούς πίσω από τους κκ. Σαλτούρο και Σγουρίδη και δεν εκλέχθηκε. Ο κ.Τουρκές ήταν υποψήφιος με τη Ντόρα Μπακογιάννη στη Δημοκρατική Συμμαχία και έλαβε 2.783 ψήφους, χωρίς να εκλεγεί και αυτός. Το 2015 κανένας από τους δύο δεν πολιτεύτηκε αν και ο κ.Μπαράν κατήγγειλε ότι τον απέκλεισε το Ποτάμι από το ψηφοδέλτιό του. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 ο κ. Τουρκές είναι υποψήφιος με τη ΝΔ και ο κ. Μπαράν υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής.

Ο κ. Μπαράν έχει κλείσει αισίως 15 χρόνια υποψηφιοτήτων χωρίς να εκλεγεί έστω μια φορά στο κοινοβούλιο. Τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο επιθυμητό στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ; Το  φλερτ του με άλλα κόμματα όπως η Δημοκρατική Συμμαχία και το Ποτάμι και η κάθοδος και εκλογή του με τον συνδυασμό που στήριξε επίσημα η ΝΔ στην Περιφέρεια ΑΜΘ, αποδυναμώνει κάθε επιχείρημα κομματικής προσήλωσης. Η φθίνουσα επίδοσή του με την πάροδο των ετών, δεν δημιουργεί ελπίδες για αντιστρόφως ανάλογη επίδοσή του στις προσεχείς εκλογές. Γιατί λοιπόν η κ. Φώφη Γεννηματά ενδεχόμενα χαρίζει την έδρα; Γιατί ενδεχόμενες υποψηφιότητες προσώπων με πολύ μεγαλύτερη επιρροή, που ήταν καταρχήν θετικοί να είναι υποψήφιοι, όπως του Αχμέτ Καρά, του Καπζά Μουζαφέρ και του Χουσείν Μπαλτατζή (πριν τον οδηγήσουν στην πολιτική χαζομάρα να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΙΕΦ) δεν αποτέλεσαν επιλογές του ΚΙΝΑΛ;

Για να δοθούν οι απαντήσεις στα παραπάνω πρέπει να συσχετιστεί η πολιτική πορεία ενός άλλου προσώπου της ευρύτερης περιοχής. Ο κύριος Ιλχάν Αχμέτ εκλέχθηκε βουλευτής της ΝΔ την περίοδο 2004-2007. Στις εκλογές του 2007 ήταν υποψήφιος με τη ΝΔ αλλά δεν εκλέχθηκε. Στις εκλογές του 2009 ήταν και πάλι υποψήφιος με τη ΝΔ αλλά δεν εκλέχθηκε. Την ίδια χρονιά μετά την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία και προσχώρησε στη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη. Ήταν μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, συμμετείχε στις εκλογές του Μαΐου του 2012 όπου συγκέντρωσε 11.207 ψήφους αλλά το κόμμα του δεν έπιασε το όριο του 3% και δεν κατάφερε να εισέλθει στη Βουλή. Τον Ιούνιο του 2012 και αφού η Δημοκρατική Συμμαχία προσχώρησε στη ΝΔ, προκειμένου να εκλεγεί βουλευτής η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, τοποθετήθηκε επικεφαλής ψηφοδελτίου σε εκλογές με λίστα, στο ψηφοδέλτιο της ΔΗΜΑΡ και δεν εξελέγη. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 τοποθετήθηκε επικεφαλής ψηφοδελτίου σε εκλογές με λίστα, στο ψηφοδέλτιο του Ποταμιού και εξελέγη βουλευτής. Το 2017 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το Ποτάμι και προσχώρησε κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 είναι υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής. Ο κ. Ιλχάν Αχμέτ έχει προσωπική πολιτική δύναμη και το έχει αποδείξει. Βέβαια είναι προφανές ότι την προσωπική πολιτική δύναμη την οδήγησε στις ευρωεκλογές στο ΚΙΕΦ. Το ίδιο είχε πράξει και στις ευρωεκλογές του 2014 που υποστήριξε το ΚΙΕΦ αν και βρισκόταν ακόμα στην ΔΗΜΑΡ, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις εντός και εκτός του κόμματος.

Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι τους κκ. Ιλχάν Αχμέτ, Χατζημεμίς Τουρκές και Μπουρχάν Μπαράν τους συνδέουν πολλά. Κυρίως τους συνδέει η συμμετοχή τους σε ψηφοδέλτια τριεδρικών εκλογικών περιφερειών στις επικείμενες εκλογές. Διότι το ΚΙΝΑΛ λογικά θα εκλέξει 1 βουλευτή στην Περιφέρεια ΑΜΘ. Σε ακραία περίπτωση 2. Και ο κ. Ιλχάν Αχμέτ θα είναι ο ένας ή ο ένας από τους δύο και δεν μπορεί να το ρισκάρει, μιας και υπάρχει και η εκλεγμένη βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Χαρά Κεφαλίδου στη Δράμα. Και ο κ. Ιλχάν Αχμέτ καλά κάνει και προστατεύει τα προσωπικά του συμφέροντα. Το ζήτημα είναι να απαντήσει η κ. Γεννηματά γιατί οι Ξανθιώτες να ψηφίσουν ΚΙΝΑΛ για να εκλέξουν στην Κομοτηνή τον κ. Ιλχάν Αχμέτ…

ΚΙΕΦ:ΑΚΡΙΒΟΙ ΣΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ ΦΘΗΝΟΙ ΣΤΟ ΑΛΕΥΡΙ

       Διάβασα το άρθρο του υφυπουργού Ανάπτυξης και βουλευτή Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ κ.Στάθη Γιαννακίδη με τίτλο «Ας μιλήσουμε ρεαλιστικά για το ΚΙΕΦ» στο tvxs.gr. Μπορώ να πω ότι συμφωνώ σε όλα όσα αναφέρει. Θέλω όμως να συμπληρώσω ότι ξέχασε να αναφέρει κάποιες μικρές λεπτομέρειες.

Το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας διακηρύττει ότι πρωτεύων στόχος του είναι η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης διακηρύττει ότι τα μέλη του είναι τουρκικής καταγωγής. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος από ένα προοδευτικό κόμμα που θέτει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην κορωνίδα των αξιών του να παίρνει δημόσια θέση και για όσα συμβαίνουν στην φερόμενη ως χώρα καταγωγής των μελών του.

Για παράδειγμα:

1)Υπάρχει έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ που να προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία;

            Όπως διαβάζουμε ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ζέιντ Ράαντ Αλ Χουσείν καταγγέλλει ότι: «Στις παραβιάσεις περιλαμβάνονται τα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, οι αυθαίρετες κρατήσεις, η αυθαίρετη στέρηση του δικαιώματος στην εργασία και της ελευθερίας κυκλοφορίας ή ακόμη οι προσβολές της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης, σύμφωνα με την έκθεση. Στη νοτιοανατολική Τουρκία «μαζικές και σοβαρές» παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξακολουθούσαν να διαπράττονται από τις δυνάμεις ασφαλείας. Περιελάμβαναν σκοτωμούς, βασανιστήρια, υπερβολική χρήση βίας και καταστροφή σπιτιών και της κουρδικής πολιτιστικής κληρονομιάς.Η Τουρκία πρέπει να «άρει τάχιστα την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αποκαταστήσει την κανονική λειτουργία των θεσμών και του κράτους δικαίου», αναφέρεται στην 28σέλιδη έκθεση. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης επιβλήθηκε στην Τουρκία μερικές ημέρες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, την ευθύνη για την οποία επιρρίπτουν οι αρχές στον ιερωμένο Φετουλάχ Γκιουλέν, που είναι εγκατεστημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες και αρνείται κάθε ανάμιξη. «Οι αριθμοί είναι απίστευτοι: σχεδόν 160.000 άνθρωποι έχουν συλληφθεί κατά τους 18 μήνες της κατάστασης έκτακτης ανάγκης ∙ 152.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απολυθεί, πολλοί από τους οποίους με τρόπο εντελώς αυθαίρετο ∙ εκπαιδευτικοί, δικαστές και δικηγόροι έχουν απολυθεί ή διώκονται ∙ δημοσιογράφοι έχουν συλληφθεί ∙  ΜΜΕ έχουν κλείσει και ιστότοποι έχουν μπλοκαριστεί» δήλωσε, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

 http://www.kathimerini.gr/954820/article/epikairothta/kosmos/ohe-ek8esh-katapelths-gia-ta-an8rwpina-dikaiwmata-sthn-toyrkia---h-antidrash-ths-agkyras

            2)Υπήρξε έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ που να καταδικάζει ως πολιτική δίωξη τη φυλάκιση του Selahattin Demirtaş;

            Ο ηγέτης ενός κοινοβουλευτικού κόμματος συνελήφθη μαζί με τη Φιγκέν Γιουκσεκντάγ και άλλους βουλευτές του HDP στις 4 Νοεμβρίου του 2016. Ο Ντεμιρτάς δήλωσε ότι δεν είναι "αρχηγός, μέλος, εκπρόσωπος ή συμπαθών" της ένοπλης οργάνωσης PKK. Στις 18 Ιανουαρίου του 2017, Τούρκοι εισαγγελείς ανακοίνωσαν ότι επιδιώκουν ποινή φυλάκισης 142 ετών για τον Ντεμιρτάς. Ποια είναι η θέση του ΚΙΕΦ για τη φυλάκιση;

(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%BD_%CE%9D%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CF%81%CF%84%CE%AC%CF%82)

            3) Υπήρξε έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ που να καταγγέλει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αφρίν;

Η Διεθνής Αμνηστία απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση της Τουρκίας να βάλει τέλος στις «κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Αφρίν, πρώην προπύργιο μιας κουρδικής οργάνωσης ανταρτών στη βόρεια Συρία, κατηγορώντας την Άγκυρα ότι «κλείνει τα μάτια» μπροστά στις ωμότητες που διαπράττονται.

https://tvxs.gr/news/kosmos/diethnis-amnistia-i-toyrkia-parabiazei-ta-anthropina-dikaiomata-stin-afrin

            4)Υπήρξε έστω και μια ανακοίνωση του ΚΙΕΦ σχετικά με τις διώξεις του Πρόεδρου του Τουρκικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Taner Kilic;

Ο Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Kumi Naidoo επισκέφτηκε την Τουρκία για να παραβρεθεί στην αποφυλάκιση του Πρόεδρου του Τουρκικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Taner Kilic, ύστερα από 14 μήνες εγκλεισμού.   Οι κατηγορίες για «συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση» εξακολουθούν να τον βαραίνουν μέχρι τη δίκη του, αλλά τουλάχιστον μέχρι τότε θα μπορεί να είναι σπίτι του. Παρόμοιες κατηγορίες έχουν απευθυνθεί σε περισσότερους από 50.000 πολίτες στην Τουρκία από τον Ιούλιο του 2016 και μετά. Παράλληλα, περισσότεροι από 140.000 έχουν απολυθεί ή τεθεί σε διαθεσιμότητα, 1.300 οργανώσεις έχουν κλείσει όπως και 180 μέσα μαζικής ενημέρωσης, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας.

https://left.gr/news/toyrkia-synehizetai-i-diki-toy-taner-kilik-kai-ton-10-tis-konstantinoypolis

            Όπως φαίνεται οι συμπολίτες μου του ΚΙΕΦ είναι ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι. Γιατί προφανώς άλλο Ελλάδα και άλλο Τουρκία άλλο ελληνική Πολιτεία και άλλο Ερντογκάν.