Διάβασα άρθρο του Νίκου Παπανδρέου στην Οικονομική Επιθεώρηση που τελειώνει με το ερώτημα του "αν και πότε θα βρεθεί το πολιτικοκοινωνικό κίνημα-όχημα, που θα πάρει τη θέση του (ΠΑΣΟΚ) και θα εκφράσει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.". Η απάντηση είναι απλή. ´Οταν θα υπάρξει πολιτικό πρόσωπο ή πολιτικός σχηματισμός που θα δείξει, θα κατονομάσει και θα περιγράψει το βαθύ κράτος στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα ούτε το ΚΚΕ έχει τολμήσει να το κάνει. Το βαθύ κράτος της Ελλάδας δεν έχει πηλίκιο, δεν έχει σύμβολα, δεν έχει πρόσωπο. Είναι αυτό που στήθηκε σε οικονομικό επίπεδο από πρόσωπα και οικογένειες που λήστεψαν τη συμμαχική βόηθεια στην μεταπολεμική Ελλάδα και λήστεψαν τα κοινοτικά κονδύλια στην μεταπολιτευτική Ελλάδα. Είναι πρόσωπα και οικογένειες που έκατσαν στο σβέρκο του ελληνικού λαού και συνεχίζουν να τον εκμεταλλεύονται ασύστολα. Είναι τόσο ισχυροί που ακόμη και οι ξένοι μεγαλοκαρχαρίες δεν πλησιάζουν στα νερά τους, που δυστυχώς ταυτίζονται με αυτά της τριτοκοσμικής Ελλάδας. Καμιά ουσιαστική μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να επιτευχθεί και καμιά θεραπεία στην παθογένεια της χώρας να επιτευχθεί όσο κυριαρχεί το ίδιο ψευτοτραπεζιτικό-ψευτοεπιχειρηματικό και ψευτοπολιτικό κατεστημένο που επιβάλει το ελληνικό βαθύ κράτος.
Ο πολιτικός (πρόσωπο ή σχηματισμός) λοιπόν που θα δείξει, θα κατονομάσει, θα περιγράψει και θα βάλει απέναντι το βαθύ κράτος της Ελλάδας θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού και θα εκφράσει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.
Ορίστε λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν.
Ο πολιτικός (πρόσωπο ή σχηματισμός) λοιπόν που θα δείξει, θα κατονομάσει, θα περιγράψει και θα βάλει απέναντι το βαθύ κράτος της Ελλάδας θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού και θα εκφράσει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.
Ορίστε λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν.
